• Melis Danişmend

    Solo albümüyle beğeni toplayan Melis Danişmend Ankara'daydı [...]

  • Mabel Matiz

    Matizm ağır adımlarla ilerliyor [...]

  • The King Is Dead

    Indie folk grubu The Decemberists'in son albümü [...]

  • Cam

    Beğenilen tiyatro oyunu Ankara'daydı [...]

  • Odtu

    12. Sanat Festivali [...]

  • Ankara Film Festivali

    17-27 Mart'ta [...]

  • Can Bonomo

    İlk albümü Meczup ile dikkatleri çekmeyi başardı [...]

  • The King's Speech

    Bu senenin en çok ses getiren filmlerinden Zoraki Kral [...]

  • Sanctum

    James Cameron 3 boyut teknolojisi ile bu sefer başarılı olabilecek mi? [...]

  • Bruno Mars

    Doo-Woops & Hooligans albümü [...]

  • Athena

    Athena 27 Ocak'ta Ankara'daydı [...]

®

3 Aralık 2010 Cuma

Cem Adrian @If Performance Hall


Yeni çıkaracağı "Kayıp Çocuk Masalları" albümünün lansmanı için verdiği konserde kendisini ilk kez canlı izledim. Açıkça söylemek gerekirse şu an önyargılı yazıyorum. Çünkü tavırlarında ve konuşmasında, hatta albüm kapaklarında narsist bir görüntü çizen Cem Adrian'a karşı sempati besle-ye-miyorum. Belki bunun bir nedeni de şarkılarının beni yakalayamamış olmasıdır. Daha önce Okan Bayülgen'in Makina programında canlı performansını izlemiş ve beğenmiştim. Bunun yanında çevremdeki insanların da övgülerini duyunca meraklandığım bu canlı performansı görmek istedim.

Daha piyasaya çıkmamış bir albümün tanıtımını yapmak ne kadar mantıklı bilemiyorum. Yeni albümün şarkılarını ilk kendi hayranlarıyla paylaşması hoş bir düşünce fakat hayranlarının ilk kez duyduğu şarkılara eşlik edemeyişi konser atmosferini düşüren bir olgu.

Cem Adrian gençler arasında hayranı çok olan biri, dün de konser salonundaki kalabalık bunu açıkça gösteriyordu. Sahnede hüzünlü ve dertli bir yalnızlar prensi görüntüsünde. Saç ve kıyafet stiliyle sahnede farklı duruyor ama hayran kitlesinin Cem Adrian'ı yeraltı müzik piyasasında tapınılan bir yere getirmesini de anlamıyorum.

Öncelikle sesi çok güçlü. 2 saate yakın bir konserde ara vermeden ve hiç değişmeyen sesiyle şarkılarını söyledi. Genellikle ufak salonlardaki enstrümanların vokal sesini bastırması gibi bir sorun yaşanmadı. Sesini yüksek çıkarabilmesi anlaşılabilir fakat yer yer kulak tırmalayıcı, detone olmasa da çatallı bir ses beni rahatsız etti. Ayrıca şarkı sözlerinde sanki hep aynı formülü kullanıyormuş gibi. Yavaş başlayıp, bir ara enstrümanların ve vokalin sesinin en üst seviyeye çıktığı ardından bitiriyormuş gibi yapıp -hatta bitti sanıp alkışlayanların olduğu- son bir pikle yumuşak bitiriyor. Bu süre içerisinde "çocuk,yağmur,rüzgar" gibi kelimeleri yineleniyor. Hatta, bu albümde -yanlış duymadıysam- her şarkıda "çocuk" kelimesi var.

"Unutursun" şarkısı diğerleri arasında en akılda kalıcı olandı. Belki albüm tanıtımı olduğundan, belki başka şarkılara yer vermemesinden beklentilerimin altında bir konser oldu.

üzerinde çokça konuşulan yeni albümün kapağı

0 yorum:

Yorum Gönder